2010-06-25

CON VOSOTROS, DESNUDO


Poesia hau Marta eta Bernat-i neguan bidali nien imeil bat izan zen. Marta eta Bernat, batera, elkarrekin, bakoitza bere aldetik, atzekoz aurrera, buruz behera...era guztietan maite ditut...pluralean eta singularrean. Eta poema hau, maitasun horren isladapen bat baino ez, imaginatu obra guztia, imaginatu ispiluan dagoen guztia.

Ni saludo, ni hola, ni vuestros nombres
ni nada.
Experimento.
Me siento al teclado y vomito.
No vomito una mala indigestión
vomito un amor
y lo razono
la ultima estupidez del amor;
razonarlo

es igual
voy a ser un estúpido
una vez más;
y serlo con vosotros me cuesta menos
y eso ya es una declaración de amor.

No sé.
Es muy complicado de explicar
y sobre todo no poético
no es lineal
ni lógico, ni perecedero
pero siento que si no os lo digo hoy
se me va a escapar de la yema de los dedos
y me voy a odiar por ello
no doy mas
ni mis manos son mias
ni mi piel ni mi pecho ni mis brazos
ni mi nada.

a ello...

sin miedo
con vosotros no tengo miedo
y eso es otra declaración de amor

y ya van dos

pues eso.
que con vosotros es como ese beso
que buscas y que anhelas y que deseas
y que nunca das
y entonces te consumes en amor unilateral
donde ganas sin parar y nada se arruina
si tienes las suficientes ganas de sufrir
con el peor de los amores

vaya, queda mal...
volvamos a empezar
ordenaos putos dedos!
estaos quietos!!!
puta cabeza, que tengo rota
puta piel, que tengo rasgada
putos ojos que tengo quemados
por la luz y por el pasado y por el futuro
sin vosotros a mi lado

y ahí va la tercera declaración
y ahora tendría que venir
un romano cualquiera y llevarse a jesús
y crucificarlo
por las tres veces, como un tal pedro
qué casualidad, casi rima con eneko.
y con te quiero.

y ya van cuatro

y me desnudo
y me masturbo
el cerebro, con las dos manos
en busca de explicaros
algo que me parece que no puedo

que es ese primer beso
que es como yo amaba antes de conoceros
y de conocer a Isa
y de todo eso que ahora soy

cuando follaba se acababa
o se acababa antes la amistad
por no follar
o por miedo a follar algun día
con ese eterno no, de otra amiga más

pero con vosotros el deseo es mi vida
y ahí va la quinta
con las teclas de Nils
detrás de mi espalda
y en mi cuello

mierda! joder! puta!
me he quedado sin un final apoteósico
pero no hay nada más apoteósico
que todo eso que llamo vosotros
que no es querer, ni sentir
que es otro nombre
que no existe
que me niego a creer
que es repetible
porque sino no habría guerras
y todo sería mas fácil
como con vosotros
y ahí va la sexta
y no sé por qué guardo la cuenta
porque habrá un millón

…como todos estos besos


Eta ikusi ez duzuenontzat, hona hemen beraien etxeko eraikikuntzaren kronika. Ikusten dudan bakoitzean emozionatzen naiz.

Poemaren PDFa jaitsi nahi izanez gero, hemen klikatu.

No hay comentarios: