EGUNERO ESNATU BEHAR DUELAKO

Trasladoa... edo.

Zer den norbere egunerokoa beste norbaiten esku egotea. 07:30ak inguruan funtzionarioak I-ren atea ireki duela sumatu dut. 07etako erronda egin ondoren berriz atea irekitzeak, goizeko lehen orduetan, trasladoa esan nahi du. “Azkenean!” pentsatu dut nere golkorako, eta egia da, bazen garaia I-rentzat. Patio berean bueltaka 5 urtetik gora igaro izanak, espetxe honetan denbora gehien igaro duen preso titulua eskaini dio. Izan ere, mota honetako zuloak tarte laburrak igarotzeko prestatuak daude: bereziki diziplinarioak, bereziki komunikazio eskasdunak, bereziki aktibitate eskaintza urrikoak. Epaitua izan bitartean urte parea igaro eta ospa, hori da normalitatea. baina euskaldunok, espetxeari dagokionez, normalitatetik aparte gabiltz, beti.

Normalean bezperan abisatzen diote presoari hurrengo egunean trasladoa izango duela, horrela bere farfailak biltzen has liteke. Guri goiz berean eta ordubete dugu dena atontzeko, normal. Urduri xamar baina espetxe honetatik alde egiteaz pozik trasteak biltzeari ekin dio I-k, ni adi, gosaltzen nuen bitartean egunkaria (azaroak 07ko alea, gaur) irakurriz, alboko ziegatik zer entzungo. Kanbasak leporaino bete ondoren iritsi da funtzionarioa, nire ziegara etorri eta elkar besarkatzeko aukera izan dugu. Besarkada estua baina sorpresak eragin lezakeen zirrarak gabea, bi biok egun honen zain igaro ditugu azken hilabeteak eta Villefranche-tik ospa egitearen pozak gainontzeko sentimendu guztiak estaltzen ditu. Besarkada sentitua hala ere, adiskidetasunak, zinezkoak, ez du apaingarririk behar, bi biok ongi dakigu non gauden eta hemen enkontruak behin behinekoak direla beti.

Espetxe atarian jaso du sorpresa adiskideak. Fardelak miatu eta bera biluztu arazi ondoren (espetxetik ateratzeko bi aldiz biluzten gaituzte, espetxeko funtzionarioak lehenik eta bidaide izango dugun txakur koadrilak gero), iritsi da notizia. Gaur ez dute trasladatuko, helmuga duten espetxeko funtzionarioak greban dira eta ezin da inor bertara sartu. Erraiak nazkaz eta ezintasunez iraulita itzuli da I. ziegara, zeharo or side. Mugaren bestalde horretan aldiro aditzen den esaera bati jarraikiz, honatx traslado-tranpa.

Bitartean adiskidea alboko ziegan, zeharo dégoûté.

Oier Gonzalez Bilbatua, Villefranche sur Saône 2010eko azaroak 24.

Iturria Hitzen Uberan, hemen daukazu bertatik irakurri nahi baldin baduzu.

Ezer gehitzerik ez daukadalako kanta bat jarriko dut, isiltasun zitala betetzeko edo. Aukera zaila beste behin ere... suta aukeratuko dut... baina Hamar Urte Gartzelan, edo 564, edo Torturaren Artea, Ttipa Ttapa, Hator hator, Presoak S.O.S, Tortura Nonnahi, Malen... edo euskal taldeek (eta beste askok ere) sorkuntza arazo bat daukate, edo "arazo" hau behin betiko bukatu behar dugu, guztioan bizitzak zapuz ez daitezen (batez ere hiru pareta horien barruan daudenenak).

Hemen Zithal Lili, Oierren bloga.